یک روز مانده به پایان مهلت تعیین شده برای رسیدن به توافق جامع هسته‌ای و در حالی که رسیدن به توافق جامع، توافق بر سر چهارچوب آن و یا تمدید مذاکرات گزینه‌های مطرح برای مذاکرات اعلام می‌شد، اکنون محتمل‌ترین نتیجه رایزنی‌های فشرده یک سال اخیر برای رسیدن به توافق جامع، رسیدن به یک توافق کلی سیاسی است.
آخرین اخبار رسیده از وین حاکی از این است که نتیجه یک سال تلاش برای رسیدن به توافق جامع و به خصوص مذاکرات سطح بالای روزهای اخیر، احتمالا یک توافق کلی سیاسی است.
به این ترتیب به نظر می‌رسد مذاکره‌کنندگان که رسیدن به توافق جامع را غیرممکن می‌دانند به حالتی بین رسیدن به چهارچوب توافق نهایی و یا تمدید مذاکرات رضایت داده‌اند.
به طور کلی پنج پیشامد برای این دور از مذاکرات قابل تصور است. در صورت توافق کامل بین طرفین مذاکره‌کننده، یک متن کامل به عنوان توافق جامع هسته‌ای به دست می‌آمد و اگر شرایط مذاکرات به گونه‌ای بود که حتی با وجود فرض تمدید مذاکرات هم امیدی به حل اختلافات وجود نداشت، آن‌گاه مذاکرات به شکست می‌رسید و برای آینده‌ای نامعلوم مذاکره‌ای بین دو طرف صورت نمی‌گرفت.
در بین این دو حالت انتهایی طیف نتایج احتمالی مذاکرات، پیش از این دو گزینه رسیدن به چهارچوبی برای کلیت توافق و اختلاف بر سر جزئیات فنی و یا لزوم تمدید مذاکرات برای ادامه تلاش‌ها برای رسیدن به توافق محتمل به نظر می‌رسید. حالت اول تقریبا به معنای به نتیجه رسیدن مذاکرات و نیاز به مدت کوتاهی برای نهایی کردن جزئیات آن بود و حالت دوم یعنی تمدید توافق موقت ژنو با در نظر گرفتن تعهداتی جدید برای هر دو طرف بود که باز هم روشن نبود آیا به توافق منجر خواهد شد یا خیر.
ولی آن چیزی که اکنون به عنوان توافق کلی سیاسی مطرح شده است، حالتی بین رسیدن به چهارچوب یک توافق و تمدید توافق موقت ژنو است؛ این بدان معناست که از سویی مذاکرات پیشرفت زیادی داشته و بسیاری از مسائل حل شده است، ولی از سوی دیگر اختلافات جدی در موضوعاتی مهم و البته معدود مانده که به خصوص نیازمند تصمیم‌گیری سیاسی است.
به همین سبب طرفین احتمالا مدتی کوتاه و احتمالا دو ماهه را تعیین خواهند کرد که طی آن متن کامل توافق جامع هسته‌ای را نهایی سازند.