در آستانه رسیدن به مهلت ۲۴ نوامبر برای دستیابی به توافق هستهای، کنگره آمریکا با توجه به گستردگی رفتوآمدها در این باره به یک کندو تشبیه شده است. قرار است کمیته روابط خارجی در مجلس نمایندگان ـ که اکنون در کنترل جمهوریخواهان است ـ نه یکی بلکه دو جلسه استماع درباره خطرات توافق بد با ایران برگزار کند.
جولیان پکت خبرنگار حوزه کنگره در المانیتور در مطلبی در این باره نوشته که قرار است روز جمعه، زیر کمیته تروریسم، عدم اشاعه و تجارت به ریاست تد رو، نماینده جمهوریخواه تگزاس، جلسه استماعی با نام «مذاکرات هستهای ایران: مذاکره برای یک توافق بد؟» برگزار کند که افراد حاضر در آن، جی ماتیو مکاینیس کارشناس مؤسسه محافظهکار امریکن اینترپرایز، دیوید آلبرایت از مؤسسه دانش و امنیت بینالمللی و ری تکیه از شورای روابط خارجی آمریکا خواهند بود که این نفر آخر، اخیرا در روزنامه لسآنجلس تایمز مقالهای نوشته و نسبت به اینکه در صورت تصویب تحریمهای جدید علیه ایران، این کشور میز مذاکرات را ترک خواهد کرد، ابراز تردید نموده است.
روز بیستم نوامبر هم ایلنا روس ـ لتینن، نماینده جمهوریخواه فلوریدا، ریاست نشستی درباره خاورمیانه و شمال آفریقا را بر عهده خواهد داشت که تأثیر یک توافق احتمالی بر امنیت جهانی را بررسی میکند. مایکل هایدن، رئیس سابق سیآیای، مارک دوبویتز طراح تحریمهای ایران از بنیاد دفاع از دموکراسی و کریم سجادپور از مؤسسه کارنگی، کارشناسان حاضر در این نشست خواهند بود.
در مقابل قرار است، تلاش تندروها و لابی هوادار اسرائیل یعنی آیپک، اعضای یکی از کمیتههای لابی Quaker روز ۲۱ نوامبر فعالان عضو خود را به کنگره بفرستد و سناتور کریس مورفی، سناتور دموکرات کانکتیکات که هفته پیش مانع اقدام علیه ایران شد، برای این گروه سخنرانی کند.
در طرف مقابل، بنیاد تندرو دفاع از دموکراسی، قرار است روز بیستم نوامبر جلسه اطلاعرسانی با نام «مهلت رو به پایان و پرسشهای بدون پاسخ» برگزار کند.
سه متحد اروپایی امریکا، یعنی انگلیس، فرانسه و آلمان نیز مشغول رایزنی با کنگره درباره مذاکرات هستهای با ایران هستند. اخبار منتشره در روزهای اخیر حاکی از این است که کشورهای اروپایی در این عقیده با دولت اوباما سهیم هستند که تصویب تحریمهای جدید مذاکرات هستهای را از مسیر خود خارج خواهد کرد.
در پایان باید گفت، تحلیلها حاکی از این است که آسیب تحریمها علیه ایران به اقتصاد اروپا بسیار بیشتر از آسیب آنها به اقتصاد آمریکا بوده و در صورتی که کنگره مقصر شکست مذاکرات دانسته شود، ممکن است اروپا وارد تعاملاتی یکجانبه با ایران شود، حال آنکه عده دیگری استدلال میکنند، اروپا روابط اقتصادی بزرگتر با آمریکا را قربانی تعامل با ایران نخواهد کرد.